به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کهگیلویه ؛ محمود محمدی کارشناس ارشد رسانه - شاید پیرامون جامعه امروزی عموما از رنج هایی بیشتر رنج ببریم که حاصل ندانسته های ما باشند.
گاهی آنقدر توهم بر فضای فکری ما چیره میشود که فرصت فکر کردن را از ما میگیرد، و در این خیال بی خیالی اسیر ناخواسته هایی میشویم که حق مان نیست.
جایی که معبودمان بهترین دارایی هر فردی را عقل و روحش میداند و به سادگی از آنجا نیل عبور داریم و تفاسیرمان متعدد میشود، غافل از اینکه مسیر برای ما مشخص و ستودنیست.

در زندگی امروز عادت ها به شکستن حرمت ها زیاد شده اند، در واقع با این کار ما داریم میدان اثر تفکر یا خردمان را نادیده میگیریم، گاهی این موضوع به گمان مان ناپدید می‌آید حال آنکه در دسترس پذیرترین است.
شخصیتی بی مثال که از اصالت مان ادعا می شود، مدعیانی که همیشه در صف اولند حال آنکه صفوف واپسین گاها موفق ترند و رجای واثقی بر موفقیت و رسیدن به معبودشان دارند، اما بی شک اصالت همچون ظرفی در مظروف شخصیت هر فردی مصداقی از زیبایی های عطرآگین هستند.

اما غافل نباشیم از اینکه حریم و شخصیت بی پایه خواهد بود، اگر در کمال خرد ما جمع ناپذیر باشد، خرد بن مایه و هسته اصلی پوسته ایست که ما می بینیم.

اما‌این پایان ماجرا نیست، گاهی خودمان اسیر تفکراتی میشویم که هر سه حالت ممکن را برای خود سخت تلقی میکنیم و در این وسط انسان هایی را به قربانگاه می فرستیم که شاید میشد یا می شود، طوری دیگر به آنها نگاه کنیم، زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست، باید دانست که سرانجام چه خواهد شد.

انتهای پیام/