به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کهگیلویه، به نقل از صبح زاگرس، اوضاع خوابگاه دانشجویان دانشگاه یاسوج اصلاً به سامان نیست، دانشجویان آواره و سرگردان، و مسؤلین دانشگاه که هم چنان پاسخگو نیستند! نه! باور کنید اینجا محل اسکان آوارگان نیست؛ حتی اردوگاه سربازان حاضر در اردوهای نظامی هم نیست. اینجا خوابگاه دانشجویان دانشگاه یاسوج است؛ 

خوابگاه دختران.

دانشجوی دانشگاه یاسوج که باشی، این را می فهمی که اول مهر باید چند روزی را در نماز خانه سر بکنی، شاید هم چند هفته ای را؛ بستگی دارد که کارگرهای ساختمان کی کارشان به اتمام می رسد و یا مسئولیت مسئولان دانشگاه کی گل کرده باشد که تعمیر خوابگاه را آغاز بکنند؛ اول یا آخر تابستان!

بعضی از اتاق ها تعمیر شده و دانشجویان در آن ها ساکنند و برخی در دست تعمیر و ساکنان آن باید تا آماده شدن، میهمان نماز خانه دانشگاه باشند.

فضای کم با جمعیت زیاد، سهم هر دانشجو را به اندازه تشکی که پهن می‌شود، تعیین می‌کند.

کیف، ساک، کتاب، لباس، ظروف و غیره، همه را باید در همین میزان جایی که تعریف می شود، جاسازی کرد.

غذا خوردن، خوابیدن، درس خواندن و هر کار دیگری، فقط در محدوده کوچک تعیین شده انجام می شود.

گم شدن، له شدن و جابجا شدن وسایل در این موقعیت امری عادی است و حریم شخصی نمی تواند تعریفی داشته باشد.

بعد از گذشت دو هفته از آغاز دانشگاه، هنوز تکلیف دانشجویان آواره در نمازخانه های دانشگاه مشخص نشده و نمی دانند تا کی باید این وضعیت را تحمل کنند.

در این گزارش نمی خواهیم به مشکلات دیگر خوابگاه دختران بپردازیم؛ مشکلاتی نظیر تسلط کارگران ساختمانی که شب را در ساختمان مشرف به خوابگاه می گذرانند، کمی آب، محوطه گلی و روزهای زمستانی پیش رو و غیره.

و نمی خواهیم از خیل پسران دانشجوی آواره سخنی بگوییم.

از حدود صد دانشجوی دختری که حدود دو هفته است در چهار پنج نمازخانه خوابگاه های مختلف، آواره اند می نویسیم و مسئولانی که وعده چند روز آینده را داده بودند.

برخی از این دانشجویان از مراجعه خود به مسئولان دانشگاه گفتند و وعده چند روز آینده که به آنها داده بودند، وعده ای که دو هفته به طول انجامید.

دانشجویان دختر دانشگاه یاسوج از این وضعیت گلایه داشتند و گلایه داشتند از پولی که برای اسکان در خوابگاه واریز کردند و در نمازخانه ساکن شدند.

از سرعت لاک پشتی کارگران و کم توجهی مسئولان دانشگاه به این کم کاری.

از اینکه به فکر محل استراحت، اسکان، امنیت و غیره خود باشند یا به فکر کسب علم و دانش و تحصیل در دانشگاه.

و از اینکه اگر یکی از دختران خودشان در بین دانشجویان دختر بود، چه اتفاقی می افتاد.

امیدواریم که چند روز آینده مشکل این دانشجویان حل شود؛ اما این چند روز، چند روز دیگر خواهد آمد، مسئولان دانشگاه باید پاسخگو باشند.