به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کهگیلویه، شهید حمزه برگ در وصیت نامة کوتاه خود در زمزمه ای عاشقانه با امام حسین (ع)، رزمندگان را یاوران آن بزرگوار معرفی می کند که راه او را در پیش گرفته اند.

 شهید برگ سپس در مناجاتی خالصانه با خدای خویش امیدوار است پروازش مقبول درگاه خدا قرار گیرد.

این شهید سعید در بخش دیگری از این وصیت از ملت ایران می خواهد به راهنمایی های امام گوش دهند و از ایشان و روحانیت متعهد فرمانبرداری داشته باشند.

شهید برگ در پایان از خانوادة خود می خواهد در شهادت او اندوهگین نباشند.

وصیت نامه شهید حمزه برگ

[ بسم الله الرحمن الرحیم]

 با سلام بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران و تمامی شهدای اسلام و با سلام به یگانه منجی عالم بشریت [ و] نایب برحقش امام امت، و با سلام به تمامی شهدای اسلام، به خصوص شهدای جنگ تحمیلی.

 چند سطری به عنوان وصیت دارم که برای شما امت شهیدپرور می نویسم:

 ای حسین (ع) ! اگر کسی نبود تو را در صحرای کربلا یاری کند، اکنون  رزمندگان اسلام به یاری خمینی می پیوندند و راه تو را ادامه می دهند.

 ای حسین (ع) ، ای کسی که در صحرای کربلا در مقابل پلیدان مقاومت کردی، ای نشان دهندة خط سرخ، اکنون رزمندگان اسلام شعار« حسین حسین شعار ماست و شهادت افتخار ماست»سر می دهند و راه تو را ادامه می دهند.

 حال که  دومین بار است عازم جبهه های حق علیه باطل می شوم، می روم تا با خون خود، قسمتی از درخت اسلام را آبیاری نمایم. می روم تا به سوی خدا پرواز کنم. خدایا، این پرواز مرا قبول کن.

 امت شهیدپرور ایران! ای کسانی که در هر حال و هر لحظه امام را یاری می کنید، شما را وصیت می کنم که راهنمایی های امام را گوش دهید، زیرا او برای ملت ایران یک پیامبر است. همیشه گوش به فرمان او باشید و همیشه پشت سر او قدم بردارید و همیشه سخنان او را سرمشق خود قرار دهید و سخنان مسئولین مملکتی، به خصوص روحانیت متعهد و مسئول را گوش دهید.

اگر خدای ناخواسته از [ آنچه] فرامین امام است سرپیچی کنید، اسلام  لطمه می خورد و همیشه دنبا لرو او باشید[ تا] به امریکا می فهمانیم که اسلام به حق است وانشا ءالله پرچم پرافتخار لا اله الا الله را در سرتاسر جهان [ به اهتزاز] در خواهیم آورد.

 مادر! می دانم که یک عمر برایم زحمت کشیدی تا مرا بزرگ کردی؛ برای من نگران نباش و برایم لباس سیاه به تن نکنید. همة دوستان و آشنایان و اقوام  را سلام برسانید. اگر در زندگی شخصی کسی از من ناراحتی دیده طلب عفو می نمایم.

 خواهرانم و برادرانم [ را] سلام م یرسانم و [ ازشما می‌ خواهم] مادرم را دلداری دهید.

 و تو ای همسر عزیزم! از اینکه من در کنارت نیستم ناراحت نباش و برایم لباس سیاه نپوش و ناراحت نباش. و 5 هزار تومان در بانک دارم، آن را بگیرید.

 به امید زیارت کربلا