کدخبر: ۸۲۳
۱۹ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۱۹:۱۱
چاپ

بازیگر نقش حضرت حمزه(ع) در فیلم محمد رسول الله:

هم مشتاق بودم هم نگران/ صحنه‌های فراموش ناشدنی فیلم محمد رسول الله

حمیدرضا تاج دولت بازیگر نقش حضرت حمزه در فیلم محمد رسول الله(ص) مجید مجیدی است. بازی کردن در نقش حضرت حمزه برای او هم شوق داشته است و هم اضطراب. اما حالا او کوله باری از یک تجربه گرانبها را دارد که ممکن است آرزوی هر بازیگری باشد.

به گزارش پایگاه خبری تحليلي كهگيلويه به نقل از پايگاه خبري تحلیلی صبح زاگرس، حمیدرضا تاج دولت بازیگر نقش حضرت حمزه در فیلم محمد رسول الله(ص)، در پاسخ به سئوالات خبرنگار سبلانه، از صحنه های به یاد ماندنی، تجربه های ناب، و راه رسیدن به کمال انسانی سخن می‌گوید و این که نهایتا امیدوار است دنیا پیام این فیلم را بگیرد که همانا مهربانی و عطوفت پیامبر است.

 

-بازی در فیلمی چون محمد آیا حس خاص و ویژه­ا­ی برای شما داشته است یا  خیر؟

در مرحله پیش تولید، اطلاع پیدا کردم که گروه د­ر حال تست بازیگران برای انتخاب نقش‌های کلیدی فیلم محمد (ص) می‌باشند، آرزوی قلبی­‌ام این بود که در این فیلم نقشی داشته­ باشم. تست‌های متعدد گریم­ برای  نقش حمزه سیدالشهدا(عموی پیامبر) روی من انجام شد و در نهایت مورد تایید آقای مجیدی قرار گرفت. از یک طرف شوقی عظیم در دلم پدید آمد شوقی که مرا وا می­داشت هرلحظه شکر­گذار خداوند باشم برای مسیر جدیدی که در حیطه بازیگری به سوی من گشوده می‌­شد و از طرف دیگر  سایه‌­ای از نگرانی وجودم را فرا گرفت هراسی که اندیشیدن به نحوه ایفای این نقش برجسته تاریخی در دلم می‌­افکند به ویژه اینکه این نقش را پیشتر، یکی از بازیگران صاحب نام سینمای جهان "آنتونی کویین" به بهترین شکل بازی کرده بود و تأثیر ماندگار آن در ذهنها نقش بسته بود.

 

- بدون شک بازی در هر فیلمی یک اتفاق مهم برای هر بازیگر است که شرایط جدیدی را برای فرد رقم می زند، در چنین شرایطی نوع نگاه شما به پیامبر در بعد و قبل از بازی در این فیلم، آیا تفاوتی با هم دارد؟

قبل از بازی من نیز مثل سایر مردم در ذهن خودم از پیامبر به عنوان فرستاده خداوند که پیروی از او  برای مسلمانان واجب می­‌باشد یاد می­­‌کردم و احترام او را  بر خود واجب می­‌دانستم، تغییری که پس از بازی و تولید فیلم در دیدگاه من ایجاد شد این بود که پیامبر از بدو تولد و کودکی چه مرارت‌ها و مشقاتی را به اذن خداوند متحمل شده­‌اند تا شرایط لازم برای بعثت فراهم آید، نکته برجسته این فیلم یادآوری رحمت العالمین بودن ایشان است که وجود مبارکش رنج‌ها و سختی­‌ها را از بشر زمان جاهلیت می­‌زدود و برکت و رهایی از اسارت‌های اجتماع آن دوران را برایشان به ارمغان آورد و این جریان می­‌تواند همچنان جاری باشد اگر بشر به سرچشمه رحمت برگردد.

 

- کدام بخش از فیلم بیش از هر بخش دیگری ذهن شما را به خود مشغول کرده­ بود؟

صحنه ملاقات پیامبر با مادرش آمنه که به پیامبر می­‌گوید: این دنیا یک روز تمام می­‌شود اما مهربانی باقی می­ ماند، مثل بوی خوش دست تو که از یثرب تا اینجا هنوز همراه توست. و صحنه کلیسای بحیرا که پیامبر در پاسخ کشیش بحیرا که می‌پرسد خدای را چگونه یافتی؟ پیامبر پاسخ می­دهد: «خدا در قلب دل­شکستگان است.» و از لحاظ تکنیکی صحنه­‌هایی چون حمله سپاه ابرهه، شب تولد پیامبر و نزول باران ماهی شکوه و عظمت خاصی به فیلم بخشیده ­بود.

 

- تفاوت این فیلم با دیگر تجربیات سینمائی یا تئاتری شما چیست؟

با شناختی که از فیلم‌های آقای مجیدی داشتم به دنبال تصویر بدیع و انسانی از چهره حمزه بودم، اطمینانی که از هوشمندی و نگاه هنرمندانه و خاص مجید مجیدی داشتم مرا به کنکاش و تعمق بیشتر در نقش حمزه وامی­‌داشت، هنگام فیلمبرداری در کویرِ شهداد کرمان، ساعت‌ها در سکوت می­ نشستم و به وسعت این مکان بکر چشم می­ دوختم و غرق در دنیای نقش حمزه می­ شدم. جنگاوری دلاور در عین عطوفت، شمشیر زنی قهار در عین وفاداری و متواضع در مقابل پیامبراکرم(ص)، چهره تفتیده از گرمای سوزان صحرای حجاز و چشمانی که با مهر به کودکان گرسنه در شعب ابی ­طالب دوخته می­‌شد، این همه خصایص متفاوت، عظمت این شخصیت تاریخی را در ذهنم مجسم می­‌کرد و دشواری کار از آن لحاظ بود که همه این ویژگی­ های عمیق انسانی د­ر چندین سکانس نه چندان بلند باید ارائه می­ شد.

 

 - آقای تاج دولت، بالاخره در هر تجربه ای، اتفاقات خاصی برای افراد رخ می دهد، خواب، رویا و اتفاق ویژه­‌ای در جریان بازی در این فیلم برای شما رخ داد که در ذهنتان باقی بماند؟

 اتفاق ویژه این بود که آن چیزی را که در رویا آرزو می­‌کردم محقق شد و فیلمنامه‌ای­ در مورد شخصیت حمزه سیدالشهدا -این مرد بزرگِ صدر اسلام- به دستم رسید که زوایای پنهان این شخصیت را برای من آشکار ساخت و همه نگرانی‌­های من درباره ایفای این نقش کمرنگ شد.

 

- به نظر شما هر انسان تا رسیدن به نقطه مطلوب انسانی چقدرفاصله دارد؟ آیا این فاصله بسیار زیاد است یا این که از یک آگاهی ناگهانی یا یک حالت اشراق گونه می­تواند اتفاق بیفتد؟ا

این فیلم نکته مهمی را به ما یادآور می­‌شود اینکه رسیدن به بالاترین مقام معنوی، صبر و پایداری بس عظیم می­‌طلبد که از بدو پای گذاشتن به این جهان پراز رنگ و نیرنگ شروع می­‌شود و تا لحظه­‌ای که با این جهان وداع می­کنی ادامه می­‌یابد، در این مسیر است که لحظات اشراق پدیدار می­‌گردد و تجربه عمیق از بودن و رسالت خلقت نصیب انسانی چون پیامبر می‌شود. امروز که تولید این فیلم به پایان رسیده و به لطف خدا اکران جهانی آن نزدیک شده، خوشحالی من بیش از آنکه به خاطر توفیق حضور د­ر یک اثر سینمایی فاخر و بازی کنار اَبرمتخصصان سینمای جهان باشد بیشتر به خاطر سهیم بودن در یک جریان فرهنگی اثرگذار است که در شرایط امروز جهان اسلام، دنیا نیازمند نگاه انسانی و به دور از مسائل سیاسی است که د­ر سرتاسر فیلم گسترده شده و انسان‌ها را به سرچشمه مهر و عطوفت فرا­خوانده و جهان آشفته را دعوت به عشق و دوستی و شناخت مجدد پیامبر اسلام می­‌نماید. تولید این اثر با کنار هم قرار گرفتن افراد مختلف از کشورها، نژادها و مذاهب مختلف بوده که توان و تخصص خود را به کار گرفتند تا این اثر فاخر تولید گردد و روح معنوی حاکم بر کار این امر را ممکن ساخت. امیدوارم مخاطبان این فیلم نیز  از اقصی‌نقاط جهان بتوانند پیام وحدت د­ر سایه مهر و عطوفت پیامبر خاتم را دریافت نمایند. 

انتهای پیام/