ردپای فرهنگ غربی در جشنواره های بومی و محلی عشایر کهگیلویه و بویراحمد

به گزارش پايگاه خبري تحليلي كهگيلويه، جشنواره های بومی و محلی که می تواند منبع ظرفیت خوبی برای شناساندن فرهنگ غنی عشایر و مردم یک سرزمین به جامعه باشد، امروز در نبود مدیریت قوی در پستوهای فرهنگ های اشتباه برخی ناهماهنگی گیر کرده و نامی از آن فرهنگ غنی در بیشتر جشنواره های بومی و محلی یافت نمی شود.

حلقه گمشده جشنواره عشایر در کجا نهفته است

فرهنگ زیبای کوچ و عشایر که از قدیم الایام در تاریخ این مرز وبوم  به وفور حضور داشته و از آن به عنوان ظرفیتی عظیم یاد می شود، هنوز آن گونه که باید و شاید به مردم عصر حاضر شناخته نشده و شاید همین نگفتن فرهنگ های غنی باعث شده که بیشتر آحاد مردم جامعه برگزاری جشنواره های بومی و محلی مانند عشایر را به منزله جشنواره رقص و آواز قلمداد کنند.

همگان شاهد بودند که بعد از وقفه ای چندین ساله دوباره سومین جشنواره ملی آداب و روسوم ملی عشایر ایران زمین دوباره در شهر یاسوج برگزار شدو فرهنگ غنی این قوم دلاور خیز را به نشان گذاشت.

فرهنگ عشایر رقص وآواز نیست

اما بعد از سپری شدن چندی از برنامه های اولیه این جشنواره نگاهی که برخی از مردم به ارائه فرهنگ غنی عشایر داشتند رخت بر بست و این جشنواره مهم مانند دیگر جشنواره ها راهی به جزء حاشیه و یادگیری رقص وآواز بدون ارائه فرهنگ غنی پیدا نکرد.

شاید همین موضوع باعث شده  که هنوز نتواسته ایم فرهنگ غنی عشایر از زیست تا مبارزه و کار و تلاش آنان در عرصه های مختلف را به مردم بیاموزیم.

ایرادی که بر جشنواره های بومی و محلی وارد است و باعث شده که چنین جشنواره هایی با نامی زیبا دچار یک مرگ تدریجی شود و به جزء یک حاشیه چیز دیگری از آن به جای نماند.

جنگ عشایر در سنگر جنگ نرم با فرهنگ های غربی

موضوعی که امروز جشنواره های بومی را به چالشی عظیم روبه رو کرده توجه شدید مسئولان برگزاری این جشنواره ها به رقص و آواهای محلی است که دایره اصلی این جشنواره را به کلی به فراموشی سپرده است و حتی در برخی از مواقع تبلیغ های مدل های غربی و پوشش های نامناسب در حاشیه این جشنواره ها ماهیت  چنین جشنواره هایی را به فراموشی سپرده و آن با چالشی عظیم  روبه رو ساخته است.

موضوعی که باعث شد حتی آیت الله سید شرف الدین ملک حسینی نماینده ولی فقیه در استان کهکیلویه وبویراحمد به آن اشاره کند و با بیان اینکه فرهنگ عشایر رقص و آواز محلی نیست، عنوان کند: فرهنگ عشایر فرهنگی غنی است که در برگ برگ تاریخ این مرز و بوم به آن توجه شده و نقش عشایر در انقلاب اسلامی و حکومت های مختلف ایران در ادوار تاریخ بر کسی پوشید نیست.

بجای رقص و آواز دلاورخیزی عشایر را به مردم بیاموزید

وی با بیان اینکه جامعه عشایری موحدند و همواره دست ناخورده فتنه و آسیب ها هستند، اظهار کرد: اگر حمیت ، غیرت و جوانمردی در جامعه عشایری نباشد آن جامعه دیگر عشایری نیست.

ملک حسینی با بیان اینکه شکل گیری انقلاب اسلامی با تحرکات جامعه عشایری در مناطق مختلف و از سوی عشایر لر, ترک و عرب انجام گرفت و اقوام مختلف عشایری ایران در مبارزات سیاسی با قدرت های استبدادی و طاغوتی نقش تعیین کننده ای داشتند،گفت:نقطه عطف مجاهدت های انقلابی به دنبال رشادت های اقوام عشایری شکل گرفت و عشایر نقطه اتکا و امید امام خمینی (ره) بود.

 عشایر ذخایر انقلابند فرهنگ غنی عشایر را به مردم آموزش دهید

نماینده مردم کهگیلویه و بویراحمد در مجلس خبرگان به پیشینه تاریخی مبارزات جامعه عشایری ایران با دشمنان این مرزوبوم، اشاره کرد و افزود: در زمان نادرشاه افشار و کریم خان زند، حکومت قاجاریه  مبارزه با پرتغالی ها در بندر گمبرون از مبارزات فراموش نشدنی جامعه عشایری کشور است.

وی با اشاره به اینکه  باید در برگزاری جشنواره های فرهنگی میراث فرهنگی جامعه عشایری تبیین و برای کمک به مطالبات جامعه عشایری بیش از پیش برنامه ریزی شود،ابراز داشت: باید در راستای تامین امکانات و پایداری کوچ عشایری تلاش شود.

اما از طرفی دیگر برخی از مسئولان برگزاری چنین جشنواره هایی را راهکاری برای تخلیه ذهن خسته مردم می دانند و به صراحت می گویند نباید جلوی شادی مردم را گرفت.

مخالف شادی مردم نیستم

اما جوای سئوالا اینجاست، آیا می شود با هر طریقی با فرهنگ های غربی و در خور شأن نبودن جامعه و فرهنگ اسلامی  بساط شادی مردم را فراهم کرد.

باید گفت، کسی از دلواپس ها مخالف شادی مردم نیستند و حتی با طرح چنین موضوعاتی آن هم در عرف شرعی مخالفتی با شادی ندارند، اما باید دانست که ترویج فرهنگ های نارایج غربی در جامعه سمی برای جامعه و نسل جوان جامعه است.

باید به این دسته از مدیران گوش زد کرد،فرهنگی که امروز برخی ازآنان به آن دم میزنند در هیچ کجای فرهنگ عشایر نیامده و حتی پیران و سالخوردگان عشایر چنین فرهنگی را خارج از عرف زندگی عشایری می دانند.

جشنواره ای با نام زیبا و ارائه فرهنگ های نازیبا

در چند روز گذشته بعد از جشنواره ملی اقوام و عشایر ایران زمین جشنواره ای به نام مشک و ملار که واژه ی زیبا و برگرفته از فرهگی غنی عشایر بود در یکی از شهرستانهای گرمسیری استان چهار فصل کهگیلویه وبویراحمد مهد تمدن  ایران برگزار شد، جشنواره که با وجود نام زیبا از نازیبایی هایی الهام گرفت که باعث موضوع گرفتن برخی از رجال سیاسی و حتی ائمه جمعه شد.

 امام جمعه گچساران نیز از رقص و آواز مختلط مردان و زنان در جشنواره مشک و ملار گچساران به شدت انتقاد کرد و این حرکات را ترویج فرهنگ غربی به جای معرفی فرهنگ اصیل عشایری دانست.

وقتی نامی از فرهنگ زیبای عشایر نیست

طبق معمول در این جشنواره به رسم قدیم، نامی از فرهنگ غنی عشایر دیده نشد و در کمال تعجب تنها چیزی که بیشتر از همه توجه همگان را به خود جلب کرد رقص های مختلط و دور از شأن برخی از شرکت کنندگان در این جشنوراه بود.

موضوع مهم اینجا ست که چرا وقتی استان عشایر خیز کهگیلویه وبویراحمد دارای فرهنگی غنی از زندگی سراسر با عزت و مردانگی عشایر است امروز دچار فرهنگ های نازیبایی شده که فرهنگ اصیل آن را به یغما برده است.

انتهای پیام/ر/20