به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کهگیلویه، درناحیه گرمسیری غرب استان کهگیلویه و بویراحمد در حاشیه شهر دهدشت، شهر تاریخی بلادشاپور توسط شاپور اول ساسانی فرزند اردشیر اول بناه نهاده شد .

این شهر در اواخر دوره صفویه تجدید بنا شد، اما در زمان هرج و مرج دوران زندیه غارت و ویران شده است.

بلاد شاپور یکی از بزرگترین آثار دوره صفوی به لحاظ اهمیت بافت تاریخی و بناهای ارزشمند می‌باشد.

شهر قدیمی دهدشت بر اساس دست نوشته‌های تاریخی، "بلاد شاپور" نام داشت این شهر به دلیل وجود بارگاه 7 امام زاده به (هفت گنبد) نیز مشهور می‌باشد، و توسط شاپور اول ساسانی، فرزند اردشیر اول ایجاد شده و بر اساس فارسنامه ناصری این شهر باستانی زمانی یک شهر بزرگ و پررونق بوده است.

وجود راه‌های سنگفرش شده پلهای متعدد و مرکزیت تجاری آن حکایت از این دارد که شاخه‌های فرعی جاده ابریشم از این شهر عبور می‌کردند.

این شهر حدود دو هزار خانه، مسجد، حمام و کاروانسرا داشت که بسیاری از این آثار هنوز برجای مانده است.
بلاد شاپور در اواخر دوره صفویه به خاطر عدم امنیت در راه‌های بازرگانی آن صدماتی دیده و در زمان هرج و مرج دوره زندیه غارت و ویران شد.

آثار و معماری بلاد شاپور با داشتن سبک و معماری خاص چشم هر بینده ای را به خود خیره می‌کند.این شهر شهری مذهبی و تجاری در گذشته بوده و در آمیختگی هنر و مذهب باعث شاهکارهای شگفت انگیزی در آن شده است. وجود هفت امامزاده، دو مدرسه، یک کاروانسرا، چهار مسجد، بازاری بزرگ و منازل مسکونی گواه بر این است.
مردم این شهر در قدیم آب مورد نیاز خود را از چاه تامین می‌کردند. در هر منزل مسکونی و مسجد یک چاه آب وجود دارد. مصالح به کار برده شده در این بناها از نوع گچ ساروج، آهک، لاشه و تنها در سقف گنبدی حمام آن آجر به کار رفته است.
این شهر باستانی از معماری خاصی بر خوردار است و آثار زیبایی از قبیل آب انبار، امامزاده ها، ارگ حکومتی و برج و باروها در آن مشخص است که توجه محققین و صاحب نظران آثار تاریخی را به خود جلب کرده است.

ارگ قدیمی، مساجد، حمام ها، کاروانسرا، زیارتگاه‌ها برج و باروی گرداگرد شهرمجموعه بناهای باقی مانده از این بافت تاریخی است که بخشی از آن بازسازی شده است.

در داخل بافت تاریخی دهدشت، چهار گرمابه تاریخی وجود دارد که شاخص‌ترین آنها گرمابه ضلع شرقی است که تنها اثری است که در ساخت آن آجر به کار رفته است.

در این شهر امامزاده جابر، امامزاده ابراهیم، امامزاده بی بی عصمت، امامزاده سلطان مهدی، امامزاده پیر غازی (جعفر)، امامزاده سه دختران و قدمگاه خضرنبی واقع شده است.

براساس شواهد تاریخی موقعیت جغرافیایی این شهر به عنوان یکی از مراکز سکونت صفویان و تجارت با بنادر جنوبی نقش مهمی در اقتصاد و تجارت پادشاهان صفوی داشته است.

بافت قدیمی بلاد شاپور در گذشته دور با ۴۵ هکتار یکی از بزرگترین بافت‌های تاریخی کشور از لحاظ وسعت و ابنیه تاریخی بود اما این بافت به دلایل گوناگون تخریب شد و گفته می‌شود تنها ۳۵ هکتار از این شهر قدیمی باقی مانده است و هنوز در معرض تخریب و نابودی قرار دارد.

بافت تاریخی دهدشت به شماره ۳/۱۶۸۹ در سال ۱۳۶۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت تاریخی رسیده است.
 

انتهای پیام:و/آ