پاسدار شهید سید صدراله بالوایه در سال ۱۳۱۵ در روستای پاده سرفاریاب در خانواده‌ای کشاورز و متدین متولد شد. 

وی دوران کودکی را تحت تربیت پدر و مادرش گذراند و در سن شش سالگی وارد مکتب خانه شد.

حدود سه سال در مکتب خانه به تحصیل اشتغال داشت تا خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را فراگرفت پس از آن با ورود به صحنه زندگی، به کمک پدر و برادرانش شتافت و مشغول امر کشاورزی شد و در سن چهارده سالگی ازدواج و زندگی مستقلی را آغاز کرد که حاصل این ازدواج چهار پسر و چهار دختر است.

 شهید بالوایه برای تامین معیشت خویش در تلاش بود و همیشه متوکل به خداوند و متکی به خود بود.

 آن شهید والامقام بعد از مدتی پشت چنار را به عنوان محل سکونت انتخاب و در آنجا با هزینه شخصی خود شروع به انجام امور عام المنفعه از قبیل حفر و لایه روبی قنوات موجود و ساخت مدرسه و احداث جاده کرد.

شهید بالوایه برای استفاده دانش آموزان کتاب‌های مذهبی تهیه و از وعاظ و روحانیون در ایام ماه‌های محرم و صفر دعوت می کرد.

وی در سال ۵۷ با وجود ممنوعیت تبلیغات اسلامی از جانب رژیم و گرفتن تعهد از مردم منطقه، مبلغان مذهبی را در منزل خویش سکونت میداد و بدون ترس از تهدید‌های دستگاه طاغوت با کمال قدرت از آنان حمایت می کرد تا صدای اسلام را به گوش مردم برسانند. 

شهید بالوایه در دادن زکات و خمس و مالیات‌های اسلامی کوشا و مشوق مردم بود.

از دیگر صفات بارز شهید برقراری صلح و آشتی بین اهالی منطقه بود و با هرگونه زور گویی خصوصاً از جانب خوانین که ادعای مالکیت مناطق سادات و سرفاریاب را داشتند مخالفت می‌کرد و برای رد ادعا‌های آنان زحمات زیادی کشید و مشقات بسیاری را تحمل کرد.

 وی از انجام امور عام المنفعه مطلقاً‌ غافل نبود و هر روز دامنه فعالیت‌های عمرانی او فزونی می‌گرفت که وجود آبادانی‌های باقیمانده از وی گویای این واقعیت است.

 شهید بالوایه همچنان برای اداره زندگی شخصی خود به امر کشاورزی و ایجاد باغ اشتغال داشت و از زندگی بسیار ساده و غیر تجملی برخوردار بود و حتی در پوشیدن لباس از هر گونه تجمل ظاهری پرهیز می‌کرد. 

آن شهید والامقام در عیادت از بیماران بسیار کوشا بود و افراد زیادی را برای مداوا و معرفی به دکتر به شهرستان‌های دور و نزدیک همراهی می‌کرد و در مراسم رسمی چه شادی و چه عزاداری یکی از فعالترین افراد منطقه بود و نسبت به همه مردم متواضع بود.

شهید سید صدراله بالوایه پس از شکل گیری انقلاب اسلامی در ایران به رهبری امام خمینی پشتیبانی کرد و از هیچگونه فداکاری در راه اسلام غفلت نکرد.

شهید بالوایه با شروع جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ملت ایران و نیاز جبهه‌ها به کمک‌های مالی نیز اقدامات قابل توجهی انجام داد تا اینکه سرانجام تصمیم گرفت که راهی جبهه حق علیه باطل شود .

وی با اعزام به پادگان آموزشی در کازرون دروه آموزش را به پایان رسانید و عازم کربلای مهاباد شد.

شهید بالوایه پس از ابراز رشادت‌ها و دلاوری‌هایی که در جبه‌های حق علیه باطل از خود نشان داد آگاهانه مرگ را انتخاب کرد و در روز ۱۳۶۲/۲/۲۸ در منطقه مهاباد به درجه رفیع شهادت نائل آمد و به لقاءالله پیوست.

مزار آن شهید والامقام در منطقه پشت چنار در روستای پاده در بخش سرفاریاب محل زیارت عاشقان به شهید و شهادت است.

منبع: بنیاد شهید وامور ایثارگران استان کهگیلویه وبویراحمد